Osoby i rodziny znajdujące się w trudnej sytuacji życiowej, z którą nie mogą sobie poradzić przy wykorzystaniu własnych uprawnień, zasobów i możliwości mają prawo oczekiwać pomocy ze strony ośrodka pomocy społecznej znajdującego się w gminie właściwej dla miejsca zamieszkania. Do ośrodka osoba zainteresowana może zgłosić się osobiście lub pisemnie. Z wnioskiem o pomoc może zgłosić się również przedstawiciel ustawowy osoby zainteresowanej lub za jej zgodą inna osoba. Pomoc społeczna może być też udzielana z urzędu.

Prawo do świadczeń pomocy społecznej

Pomocy społecznej udziela się osobom i rodzinom w szczególności z powodu:

1.  ubóstwa;
2.  sieroctwa;
3.  bezdomności;
4. bezrobocia;
5. niepełnosprawności;
6. długotrwałej lub ciężkiej choroby;
7. przemocy w rodzinie;
8. potrzeby ochrony ofiar handlu ludźmi;
9. potrzeby ochrony macierzyństwa lub wielodzietności;
10. bezradności w sprawach opiekuńczo-wychowawczych i prowadzenia gospodarstwa domowego, zwłaszcza w rodzinach niepełnych lub wielodzietnych;
11. trudności w integracji cudzoziemców, którzy uzyskali w Rzeczypospolitej Polskiej status uchodźcy lub ochronę uzupełniającą;
12. trudności w przystosowaniu do życia po zwolnieniu z zakładu karnego;
13. alkoholizmu lub narkomanii;
14. zdarzenia losowego i sytuacji kryzysowej;
15. klęski żywiołowej lub ekologicznej.

 

     Prawo do świadczeń pieniężnych przysługuje osobom i rodzinom, których posiadane dochody nie przekraczają kryteriów dochodowych ustalonych w oparciu o próg interwencji socjalnej. Od dnia 1 października 2015 r.  dla osoby samotnie gospodarującej jest nim dochód nie przekraczający kwoty 634 zł, natomiast dla osoby w rodzinie – kwota 514 zł.

     Przyznanie świadczenia pomocy społecznej musi być poprzedzone rodzinnym wywiadem środowiskowym, którego celem jest ustalenie sytuacji osobistej, rodzinnej, dochodowej i majątkowej osoby lub rodziny ubiegającej się o pomoc. W świetle ustawy o pomocy społecznej rodzina – to osoby spokrewnione lub nie spokrewnione pozostające w faktycznym związku, wspólnie zamieszkujące i gospodarujące. Dlatego też osoba ubiegająca się o pomoc ma obowiązek przedstawić informacje dotyczące również osób wspólnie z nią zamieszkujących i gospodarujących

     Wywiad przeprowadza pracownik socjalny w miejscu zamieszkania lub miejscu stałego czy czasowego pobytu ubiegających się o pomoc. Pracownik socjalny przeprowadzający wywiad może domagać się złożenia oświadczenia o dochodach i stanie majątkowym.

     Wszelkie informacje uzyskane przez pracownika socjalnego podczas wywiadu objęte są tajemnicą służbową i mogą być wykorzystane jedynie do celów przyznania świadczeń pomocy społecznej. W postępowaniu w sprawie świadczeń pomocy społecznej pracownik socjalny kieruje się przede wszystkim dobrem osób korzystających z pomocy i ochroną ich dóbr osobistych.

     Niewyrażenie zgody na przeprowadzenie rodzinnego wywiadu środowiskowego, odmowa złożenia oświadczenia o dochodach i stanie majątkowym stanowi podstawę do odmowy przyznania świadczenia.

 

Dokumenty, na podstawie których ustalana jest sytuacja osobista, rodzinna, dochodowa i majątkowa osób i rodzin ubiegających się o pomoc

     Osoba ubiegająca się o pomoc ma obowiązek przedstawić informacje i dokumenty dotyczące siebie jak i osób wspólnie z nią zamieszkujących i gospodarujących.

     Dokumentami, których może żądać pracownik socjalny są, w szczególności:

1. dowód osobisty lub inny dokument stwierdzający tożsamość;
2. decyzja właściwego organu w sprawie renty, emerytury, świadczenia przedemerytalnego lub zasiłku przedemerytalnego, emerytury pomostowej, nauczycielskiego świadczenia kompensacyjnego, uposażenia w stanie spoczynku, renty strukturalnej oraz renty socjalnej lub dowód ich otrzymywania;
3. orzeczenia o niezdolności do pracy, niezdolności do samodzielnej egzystencji lub orzeczenia o niepełnosprawności, orzeczenie o stopniu niepełnosprawności;
4. zaświadczenia albo oświadczenia o wysokości wynagrodzenia z tytułu zatrudnienia, wynagrodzenia uzyskiwanego na podstawie umowy agencyjnej, umowy zlecenia, umowy o dzieło albo w okresie członkostwa w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub spółdzielni kółek rolniczych (usług rolniczych), zawierającego informacje o wysokości potrąconej zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, składki na ubezpieczenie zdrowotne, składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe w części finansowanej przez ubezpieczonego oraz składki na ubezpieczenie chorobowe;
5. zaświadczenia urzędu gminy albo oświadczenia o powierzchni gospodarstwa rolnego w hektarach przeliczeniowych;
6. zaświadczenia albo oświadczenia o kontynuowaniu nauki w gimnazjum, szkole ponadgimnazjalnej, szkole ponadpodstawowej lub szkole wyższej;
7. zaświadczenia właściwego urzędu pracy o uznaniu lub odmowie uznania za osobę bezrobotną, utracie statusu osoby bezrobotnej, o przyznaniu, odmowie przyznania, wstrzymaniu, wznowieniu wypłaty oraz utracie lub pozbawieniu prawa do zasiłku dla bezrobotnych, świadczenia szkoleniowego, stypendium, dodatku aktywizacyjnego albo oświadczenia o pozostawaniu w ewidencji bezrobotnych lub poszukujących pracy;
8. dowodu opłacenia składki na ubezpieczenie społeczne rolników;
9. dowodu opłacenia składki na ubezpieczenie społeczne przez osoby prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą;
10. zaświadczenia albo oświadczenia o zadeklarowanej podstawie wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne osób prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą
11. decyzja organów przyznających świadczenia pieniężne;
12. oświadczenie o stanie majątkowym.

 

     Przy ustalaniu dochodu uprawniającego do świadczeń pieniężnych pomocy społecznej bierze się pod uwagę sumę miesięcznych przychodów z miesiąca poprzedzającego złożenie wniosku lub w przypadku utraty dochodu z miesiąca, w którym wniosek został złożony, wszystkich członków rodziny , bez względu na tytuł i źródło ich uzyskania , pomniejszoną o:

• miesięczne obciążenie podatkiem dochodowym od osób fizycznych;
• składki na ubezpieczenie zdrowotne określone w przepisach o powszechnym ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia oraz ubezpieczenia społeczne określone w odrębnych przepisach;
• kwotę alimentów świadczonych na rzecz innych osób.

 

     Dochody z gospodarstwa rolnego ustala się przyjmując, że z 1 ha przeliczeniowego uzyskuje się dochód miesięcznych w wysokości 288 zł.

     Do dochodu nie wlicza się:

• jednorazowego pieniężnego świadczenia socjalnego;
• zasiłku celowego;
• pomocy materialnej mającej charakter socjalny albo motywacyjny, przyznawanej na podstawie przepisów o systemie oświaty;
• wartości świadczenia w naturze;
• świadczenia przysługującego osobie bezrobotnej na podstawie przepisów o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy z tytułu wykonywania prac społecznie użytecznych;
• świadczenia pieniężnego i pomocy pieniężnej dla działaczy opozycji antykomunistycznej i oraz osób represjonowanych z powodów politycznych;
• dochodu z powierzchni użytków rolnych poniżej 1 ha przeliczeniowego.

 

Ograniczenie lub odmowa świadczeń

     Osoby i rodziny korzystające z pomocy społecznej zobowiązane są do współdziałania z pracownikiem socjalnym w rozwiązywaniu ich trudnej sytuacji życiowej.

     Brak współdziałania osoby lub rodziny z pracownikiem socjalnym lub asystentem rodziny w rozwiązywaniu trudnej sytuacji życiowej, odmowa zawarcia kontraktu socjalnego , niedotrzymywanie jego postanowień , nieuzasadniona odmowa podjęcia pracy zarobkowej przez osobę bezrobotną lub nieuzasadniona odmowa podjęcia lub przerwanie szkolenia, stażu, przygotowania zawodowego w miejscu pracy, wykonywania prac interwencyjnych, robót publicznych, prac społecznie użytecznych, a także nieuzasadniona odmowa podjęcia leczenia odwykowego w zakładzie lecznictwa odwykowego przez osobę uzależnioną, mogą stanowić podstawę do odmowy przyznania świadczenia , uchylenia decyzji lub wstrzymania świadczeń pieniężnych z pomocy społecznej.

     W przypadku stwierdzenia przez pracownika socjalnego marnotrawienia przyznanych świadczeń, ich celowego niszczenia lub korzystania w sposób niezgodny z przeznaczeniem bądź marnotrawienia własnych zasobów finansowych może nastąpić ograniczenie świadczeń, odmowa ich przyznania albo przyznanie pomocy w formie świadczenia niepieniężnego.

     W przypadku stwierdzonych przez pracownika socjalnego dysproporcji między udokumentowaną wysokością dochodu a sytuacją majątkową osoby lub rodziny , wskazującą , że osoba ta lub rodzina jest w stanie przezwyciężyć trudną sytuację życiową , wykorzystując własne zasoby majątkowe , w szczególności w przypadku posiadania znacznych zasobów finansowych, wartościowych przedmiotów majątkowych lub nieruchomości , można odmówić przyznania świadczeń z pomocy społecznej.

     Prawo do świadczeń z pomocy społecznej nie przysługuje osobie odbywającej karę pozbawienia wolności. Nie dotyczy to jednak osób odbywających karę pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego.

     Osobie tymczasowo aresztowanej zawiesza się prawo do świadczeń pomocy społecznej, z tym że za okres tymczasowego aresztowania świadczenia nie przysługują.

 

Świadczenia z pomocy społecznej

Zasiłek stały

     Zasiłek stały przysługuje :

• pełnoletniej osobie samotnie gospodarującej, niezdolnej do pracy z powodu wieku lub całkowicie niezdolnej do pracy, jeżeli jej dochód jest niższy od kryterium dochodowego osoby samotnie gospodarującej tj. kwoty 634 zł.

• pełnoletniej osobie pozostającej w rodzinie, niezdolnej do pracy z powodu wieku lub całkowicie niezdolnej do pracy, jeżeli jej dochód, jak również dochód na osobę w rodzinie są niższe od kryterium dochodowego na osobę w rodzinie tj. kwoty 514 zł.

 

     Całkowita niezdolność do pracy – to całkowita niezdolność do pracy w rozumieniu przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych albo zaliczenie do I lub II grupy inwalidów lub legitymowanie się znacznym lub umiarkowanym stopniem niepełnosprawności w rozumieniu przepisów o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych.

 

     Zasiłek stały ustala się w wysokości:

• w przypadku osoby samotnie gospodarującej – różnicy między kryterium dochodowym osoby samotnie gospodarującej a dochodem tej osoby , z tym że kwota zasiłku nie może być wyższa niż 604 zł. miesięcznie.

• w przypadku osoby w rodzinie – różnica między kryterium dochodowym na osobę w rodzinie a dochodem na osobę w rodzinie.

 

     Kwota zasiłku stałego nie może być niższa niż 30 zł miesięcznie.

     W przypadku zbiegu uprawnień do zasiłku stałego i renty socjalnej, świadczenia pielęgnacyjnego, specjalnego zasiłku opiekuńczego, zasiłku dla opiekuna, zasiłek stały nie przysługuje.

 

Zasiłek okresowy

     Zasiłek okresowy przysługuje w szczególności ze względu na długotrwałą chorobę, niepełnosprawność, bezrobocie, możliwość utrzymania lub nabycia uprawnień do świadczeń z innych systemów zabezpieczenia społecznego:

• osobie samotnie gospodarującej, której dochód jest niższy od kryterium dochodowego osoby samotnie gospodarującej wynoszący 634 zł;
• rodzinie, której dochód jest niższy od kryterium dochodowego rodziny wynoszącego 514 zł .

     Zasiłek okresowy ustala się:

• w przypadku osoby samotnie gospodarującej - do wysokości różnicy między kryterium dochodowym osoby samotnie gospodarującej a dochodem tej osoby, z tym że kwota zasiłku nie może być wyższa niż 418 zł miesięcznie;
• w przypadku rodziny - do wysokości różnicy między kryterium dochodowym rodziny a dochodem tej rodziny.

     Kwota zasiłku okresowego ustalona zgodnie z powyższymi zasadami nie może być niższa niż 50 % różnicy między:

• kryterium dochodowym osoby samotnie gospodarującej a dochodem tej osoby;
• kryterium dochodowym rodziny a dochodem tej rodziny.

     Kwota zasiłku okresowego nie może być niższa niż 20 zł miesięcznie.

     W przypadku podjęcia zatrudnienia przez osobę objętą kontraktem socjalnym pobierającą zasiłek okresowy, może być on wypłacany nadal niezależnie od dochodu, do dnia wynikającego z decyzji przyznającej zasiłek okresowy, nie dłużej jednak niż do 2 miesięcy od dnia, w którym osoba została zatrudniona.  W tej sytuacji zasiłek okresowy jest wypłacany niezależnie od dochodu nie częściej niż raz na 2 lata.

     Okres, na jaki jest przyznawany zasiłek okresowy, ustala ośrodek pomocy społecznej na podstawie okoliczności sprawy.

 

Zasiłek celowy

     Zasiłek celowy jest świadczeniem przyznawanym  na zaspokojenie niezbędnej potrzeby bytowej, a w szczególności na pokrycie części lub całości kosztów zakupu żywności, leków i leczenia, opału, odzieży, niezbędnych przedmiotów użytku domowego, drobnych remontów i napraw w mieszkaniu, a także kosztów pogrzebu.

     Zasiłek celowy może być przyznany również w celu realizacji postanowień kontraktu socjalnego. Wówczas może być wypłacany niezależnie od dochodu, przez okres do 2 miesięcy od dnia, w którym osoba objęta kontraktem socjalnym, w trakcie jego realizacji, stała się osobą zatrudnioną.

 

Zasiłek celowy na pokrycie wydatków powstałych w wyniku zdarzenia losowego

     Świadczenie to może być przyznane osobie albo rodzinie, które poniosły straty w wyniku zdarzenia losowego. W takim przypadku może być przyznany niezależnie od dochodu i może nie podlegać zwrotowi.

 

Zasiłek celowy na pokrycie wydatków związanych z klęską żywiołową lub ekologiczną

     Świadczenie to może być przyznane osobie albo rodzinie, które poniosły straty w wyniku klęski żywiołowej lub ekologicznej. W takim przypadku może być przyznany niezależnie od dochodu i może nie podlegać zwrotowi.

 

Specjalne zasiłki: okresowy i celowy

 

     W szczególnie uzasadnionych przypadkach osobie lub rodzinie o dochodach przekraczających kryterium dochodowe może być przyznany :

• specjalny zasiłek celowy w wysokości nieprzekraczającej odpowiednio kryterium dochodowego osoby samotnie gospodarującej lub rodziny , który nie podlega zwrotowi;

• zasiłek okresowy, zasiłek celowy lub pomoc rzeczowa , pod warunkiem zwrotu części lub całości kwoty zasiłku lub wydatków na pomoc rzeczową.

 

Schronienie, posiłek, odzież

     Osoba lub rodzina ma prawo do schronienia, posiłku i niezbędnego ubrania, jeżeli jest tego pozbawiona.

     Udzielenie schronienia następuje przez przyznanie tymczasowego miejsca noclegowego w noclegowniach, schroniskach, domach dla bezdomnych i innych miejscach do tego przeznaczonych.

     Przyznanie niezbędnego ubrania następuje przez dostarczenie osobie potrzebującej bielizny, odzieży i obuwia odpowiednich do jej indywidualnych właściwości oraz pory roku.

     Pomoc doraźna albo okresowa w postaci jednego gorącego posiłku dziennie przysługuje osobie, która własnym staraniem nie może go sobie zapewnić.  Pomoc tego rodzaju przyznana dzieciom i młodzieży w okresie nauki w szkole może być realizowana w formie zakupu posiłków.

 

Sprawienie pogrzebu

     Sprawienie pogrzebu jest zadaniem gminy o charakterze obowiązkowym. Odbywa się w sposób ustalony przez gminę, zgodnie z wyznaniem zmarłego. Poniesione wydatki podlegają zwrotowi z przysługującego po osobie zmarłej zasiłku pogrzebowego a jeżeli zasiłek pogrzebowy nie przysługuje – z masy spadkowej, jeżeli taka pozostała.

 

Praca socjalna

     Praca socjalna świadczona jest na rzecz poprawy funkcjonowania osób i rodzin w ich środowisku społecznym. Prowadzona jest:

• z osobami i rodzinami w celu rozwinięcia lub wzmocnienia ich aktywności i samodzielności życiowej;
• ze społecznością lokalną w celu zapewnienia współpracy i koordynacji działań instytucji i organizacji istotnych dla zaspokajania potrzeb członków społeczności.

     Praca socjalna może być prowadzona w oparciu o kontrakt socjalny lub projekt socjalny. W pracy socjalnej wykorzystuje się właściwe tej działalności metody i techniki, stosowane z poszanowaniem godności osoby i jej prawa do samostanowienia.

     Praca socjalna świadczona jest osobom i rodzinom bez względu na posiadany dochód.

 

Poradnictwo specjalistyczne

     Poradnictwo specjalistyczne, w szczególności prawne, psychologiczne i rodzinne, jest świadczone osobom i rodzinom, które mają trudności lub wykazują potrzebę wsparcia w rozwiązywaniu swoich problemów życiowych, bez względu na posiadany dochód. 

     Poradnictwo prawne realizuje się przez udzielanie informacji o obowiązujących przepisach z zakresu prawa rodzinnego i opiekuńczego, zabezpieczenia społecznego, ochrony praw lokatorów.

     Poradnictwo psychologiczne realizuje się przez procesy diagnozowania, profilaktyki i terapii. Poradnictwo rodzinne obejmuje problemy funkcjonowania rodziny, w tym problemy opieki nad osobą niepełnosprawną, a także terapię rodzinną.

 

Usługi opiekuńcze

     Usługi opiekuńcze przysługują osobom samotnym , które z powodu wieku, choroby lub innych przyczyn wymagają pomocy innych osób a są jej pozbawione. Usługi opiekuńcze mogą być przyznane również osobom, które wymagają pomocy innych osób, a rodzina, a także wspólnie niezamieszkujący małżonek, wstępni, zstępni nie mogą takiej pomocy zapewnić.

     Usługi opiekuńcze świadczone są w miejscu zamieszkania i obejmują pomoc w zaspokajaniu codziennych potrzeb życiowych, opiekę higieniczną, zaleconą przez lekarza pielęgnację oraz w miarę możliwości zapewnienie kontaktów z otoczeniem.

     Ośrodek pomocy społecznej przyznając usługi opiekuńcze określa ich zakres, okres i miejsce świadczenia. Szczegółowe warunki przyznawania i odpłatności za usługi opiekuńcze dla mieszkańców Gminy Dobre Miasto określone zostały w Uchwale Nr V/40/2015 Rady Miejskiej w Dobrym Mieście z dnia 21 stycznia 2015 r. Zgodnie z Uchwałą pierwszeństwo przy przyznawaniu usług opiekuńczych mają osoby samotne i samotnie gospodarujące.

 

     Świadczenie usług odbywa się za odpłatnością. Odpłatność wnoszona jest przez:

- osobę korzystającą z usług – w zależności od dochodu osoby samotnie gospodarującej lub dochodu rodziny, na zasadach określonych w poniższej tabeli:

 

Dochód osoby samotnie gospodarującej w zł zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej	Wysokość odpłatności w % liczona do kosztu 1 godziny osoby samotnej oraz samotnie gospodarującej	Wysokość odpłatności osoby samotnie gospodaru jącej w zł za 1 godz.	Dochód w % w stosunku do kryterium dochodowego rodziny zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej ?	Wysokość odpłatności w % liczona do kosztu 1 godziny osoby w rodzinie oraz rodziny	Wysokość odpłatności osoby w rodzinie w zł za 1 godz.
do 634,00	nieodpłatnie	0	do 100	nieodpłatnie	0
powyżej 634,00 – 792,50	5	0,65	powyżej 100 do 125	15	1,95
Powyżej 792,50 – 951,00	10	1,30	powyżej 125 do 150	20	2,60
Powyżej 951,00 - 1268,00	15	1,95	powyżej 150 do 200	25	3,25
Powyżej 1268,00 -1585,00	20	2,60	powyżej 200 do 250	35	4,55
Powyżej 1585,00 -1902,00	30	3,90	powyżej 250 do 300	60	7,80
Powyżej 1902,00 -2536,00	45	5,85	powyżej 300 do 400	80	10,40
Powyżej 2536,00 - 3170,00	70	9,01	powyżej 400 do 500	100	13,00
Powyżej 3170,00	100	13,00	powyżej 500%	100	13,00

• Dochód w % w stosunku do kryterium dochodowego rodziny ustalamy następująco: sumę dochodów uzyskanych przez wszystkich członków rodziny wspólnie zamieszkujących i gospodarujących dzielimy przez iloraz liczby członków rodziny i kryterium dochodowego 514 zł i mnożymy przez 100.

 

 - małżonka, zstępnych przed wstępnymi nie zamieszkującymi wspólnie – do wysokości różnicy pomiędzy kosztem świadczonych usług a odpłatnością wnoszoną przez osobę korzystającą z usług, jeżeli dochód osoby samotnie gospodarującej jest wyższy niż 300 % kryterium dochodowego osoby samotnie gospodarującej tj. 1902 zł, osoby w rodzinie jest wyższy niż 300% kryterium dochodowego osoby w rodzinie tj. 1542 zł.

 

     Koszt 1 godziny usług opiekuńczych ustala się jako wartość 1,3% najniższej emerytury brutto w zaokrągleniu do dziesięciu groszy w górę. .W związku z tym, że od 1 marca 2017 r. najniższa emerytura wynosi 1000 zł, koszt 1 godziny usług opiekuńczych wynosi 13,00 zł.

  

Specjalistyczne usługi opiekuńcze

     Specjalistyczne usługi opiekuńcze to usługi dostosowane do szczególnych potrzeb wynikających z rodzaju schorzenia lub niepełnosprawności, świadczone przez osoby ze specjalistycznym przygotowaniem zawodowym.

     Specjalistyczne usługi opiekuńcze są odpłatne. Ustalanie odpłatności odbywa się na takich samych zasadach jak usług opiekuńczych , z tym że koszt 1 godziny specjalistycznych usług opiekuńczych ustala się jako wartość 1,7% najniższej emerytury brutto w zaokrągleniu do dziesięciu groszy w górę. W związku z tym, że od 1 marca 2017 r. najniższa emerytura wynosi 1000 zł, koszt 1 godziny usług opiekuńczych wynosi 17,00 zł.

 

Specjalistyczne usługi opiekuńcze dla osób z zaburzeniami psychicznymi

     Dostosowane są do szczególnych potrzeb tych osób i mogą być świadczone przez osoby ze specjalistycznym przygotowaniem zawodowym i dodatkowo posiadające odpowiedni staż pracy z osobami z zaburzeniami psychicznymi.

Specjalistyczne usługi opiekuńcze dla osób zaburzeniami psychicznymi są odpłatne na zasadach określonych w poniższej tabeli:

 

Dochód osoby samotnie gospodarującej lub przypadający na osobę w rodzinie:	Wskaźniki odpłatności w procentach ustalone od ceny specjalistycznej usługi za 1 godzinę dla:
	osoby samotnie gospodarującej	osoby w rodzinie
do 634 zł = 100 %	nieodpłatnie	nieodpłatnie
powyżej 100 % do 132,5 %	1,50%	3,50%
powyżej 132,5 % do 165 %	3%	7%
powyżej 165 % do 187,5 %	5%	11%
powyżej 187,5 % do 220 %	7%	15%
powyżej 220 % do 237,5 %	11%	20%
powyżej 237,5 % do 255 %	15%	25%
powyżej 255 % do 265 %	22,50%	32,50%
powyżej 265 % do 275 %	30%	40%
powyżej 275 % do 282,5 %	45%	55%
powyżej 282,5 % do 290 %	60%	70%
powyżej 290 % do 310 %	75%	85%
powyżej 310 % do 330 %	90%	100%
powyżej 330 %	100%	100%

 

     Koszt 1 godziny specjalistycznych usług opiekuńczych ustala się na podstawie kosztów realizacji usług i obecnie wynosi 30,00 zł i 34,00 zł, w zależności od miejsca zamieszkania świadczeniobiorców.

 

Środowiskowy dom samopomocy

     Osobom z zaburzeniami psychicznymi, które wymagają częściowej opieki i pomocy w zaspokajaniu niezbędnych potrzeb życiowych mogą być przyznane specjalistyczne usługi opiekuńcze świadczone w dziennym ośrodku wsparcia - środowiskowym domu samopomocy.

     Dom taki świadczy usługi w ramach indywidualnych lub zespołowych treningów samoobsługi i treningów umiejętności społecznych, polegających na nauce, rozwijaniu lub podtrzymywaniu umiejętności w zakresie czynności dnia codziennego i funkcjonowania w życiu społecznym.

     Dom działa przez 5 dni w tygodniu po 8 godzin dziennie. Odpłatność miesięczna za usługi w środowiskowym domu samopomocy ustala się w wysokości 5% kwoty dochodu uczestnika, jeżeli dochód tej osoby lub dochód na osobę w rodzinie przekracza 300% odpowiedniego kryterium dochodowego.

 

Rodzinny dom pomocy

     W przypadku braku możliwości zapewnienia usług opiekuńczych w miejscu zamieszkania osoba wymagająca z powodu wieku lub niepełnosprawności pomocy innych osób może korzystać z usług opiekuńczych i bytowych w formie rodzinnego domu pomocy.

     Rodzinny dom pomocy stanowi formę usług opiekuńczych i bytowych świadczonych całodobowo przez osobę fizyczną lub organizację pożytku publicznego dla nie mniej niż trzech i nie więcej niż ośmiu zamieszkujących wspólnie osób wymagających z powodu wieku lub niepełnosprawności wsparcia w tej formie.

    Pobyt w rodzinnym domu pomocy jest odpłatny na takich samych zasadach jak w domu pomocy społecznej.

 

Dom pomocy społecznej

     Osobie wymagającej całodobowej opieki z powodu wieku, choroby lub niepełnosprawności, niemogącej samodzielnie funkcjonować w codziennym życiu, której nie można zapewnić niezbędnej pomocy w formie usług opiekuńczych, przysługuje prawo do umieszczenia w domu pomocy społecznej. Osobę wymagającą tej formy wsparcia kieruje się do domu pomocy społecznej odpowiedniego typu, zlokalizowanego jak najbliżej miejsca zamieszkania osoby kierowanej.

     Dom pomocy społecznej świadczy usługi bytowe, opiekuńcze, wspomagające i edukacyjne na poziomie obowiązującego standardu, w zakresie i formach wynikających z indywidualnych potrzeb osób w nim przebywających. 

     Domy pomocy społecznej, w zależności od tego, dla kogo są przeznaczone, dzielą się na następujące typy domów, dla:

• osób w podeszłym wieku;
• osób przewlekle somatycznie chorych;
• osób przewlekle psychicznie chorych;
• dorosłych niepełnosprawnych intelektualnie;
• dzieci i młodzieży niepełnosprawnych intelektualnie;
• osób niepełnosprawnych fizycznie;
• osób uzależnionych od alkoholu.

 

Pobyt w domu pomocy społecznej jest odpłatny do wysokości średniego miesięcznego kosztu utrzymania mieszkańca ustalanego przez wójta, starostę lub marszałka województwa, w zależności od zasięgu terytorialnego domu .

Obowiązani do wnoszenia opłaty za pobyt w domu pomocy społecznej są w kolejności:

• mieszkaniec domu, a w przypadku osób małoletnich przedstawiciel ustawowy z dochodów dziecka,
• małżonek, zstępni przed wstępnymi,
• gmina, z której osoba została skierowana do domu pomocy społecznej przy czym osoby i gmina określone w pkt 2 i 3 nie mają obowiązku wnoszenia opłat, jeżeli mieszkaniec domu ponosi pełną odpłatność.

 

Obowiązanymi do wnoszenia opłaty za pobyt w domu pomocy społecznej są:

1. mieszkaniec domu, nie więcej jednak niż 70 % swojego dochodu, a w przypadku osób małoletnich przedstawiciel ustawowy z dochodów dziecka, nie więcej niż 70 % tego dochodu;
2. małżonek, zstępni przed wstępnymi - zgodnie z umową zawartą z kierownikiem ośrodka pomocy społecznej:

• w przypadku osoby samotnie gospodarującej, jeżeli dochód jest wyższy niż 300% kryterium dochodowego osoby samotnie gospodarującej, jednak kwota dochodu pozostająca po wniesieniu opłaty nie może być niższa niż 300% tego kryterium,
• w przypadku osoby w rodzinie, jeżeli posiadany dochód na osobę jest wyższy niż 300% kryterium dochodowego na osobę w rodzinie, z tym że kwota dochodu pozostająca po wniesieniu opłaty nie może być niższa niż 300% kryterium dochodowego na osobę w rodzinie;

           3. gmina, z której osoba została skierowana do domu pomocy społecznej - w wysokości różnicy między średnim kosztem utrzymania w domu pomocy społecznej a opłatami wnoszonymi przez mieszkańca  i jego rodzinę.

Opłatę za pobyt w domu pomocy społecznej mogą wnosić osoby inne niż małżonek, zstępni lub  wstępni.

 

Ważne: Szczegółowe zasady i warunki udzielania pomocy osobom potrzebującym reguluje ustawa z dnia 12 marca 2004 roku o pomocy społecznej (jednolity tekst Dz.U. z 2016 r. poz. 930 z późn. zm.).